پی وی سی پلاستیک ساخت قالب اکستروژن حجاب را برای شما آشکار می کند

معمولاً دو شکل از قالب ها استفاده می شود: قالب های پلکانی صفحه ای و قالب های گرادیان مقطعی. مسیر جریان قالب پلکانی صفحه به صورت پله ای تغییر می کند که از چندین قالب دهانه به صورت سری ساخته شده است. هر صفحه به شکل کانتور مربوطه ماشینکاری می شود که به تدریج از شکل گرد ورودی به شکل خروجی مورد نظر تغییر می کند. در ورودی هر بلوک مورب هایی وجود دارد تا انتقال از یک شکل به شکل دیگر تکمیل شود. این نوع از هزینه پردازش قالب کم است، کانال جریان ایده آل نیست و به طور کلی نیازی به استفاده به عنوان نمایه اصلی ندارد. رانر قالب گرادیان مقطع کارآمد است، هیچ منطقه نگهداری از مواد در رانر وجود ندارد، مذاب به تدریج و با دقت به هر بخش از شکل خروجی از دایره در ورودی توزیع می شود، و سرعت به طور پیوسته به سرعت افزایش می یابد. سرعت خروجی مورد نیاز، و سرعت هر نقطه در بخش یکسان است. برای پروفیل های پلاستیکی پی وی سی با هسته های قالب پیچیده، هسته قالب یا با صفحه براکت یکپارچه می شود، برخی از آنها با قرار دادن پین ها و پیچ ها به صفحه براکت ثابت می شوند و برخی نیز با منبت کاری محکم بر روی صفحه براکت تعبیه می شوند. در حین استفاده نمی توان آن را به راحتی جدا کرد، زیرا مونتاژ مجدد و رفع اشکال زمان بر است. شنت مذاب نیز به دو صورت انجام می شود: روی مخروط شنت و در قسمت فشرده سازی. از قالب گرادیان مقطع می توان به عنوان قالب پروفیل اصلی استفاده کرد.

قالب اکستروژن پروفیل پلاستیک پی وی سی بخش اصلی خط تولید اکستروژن است که شامل قالب دهان (همچنین به عنوان سر قالب شناخته می شود)، قالب شکل دهنده، مخزن آب خنک کننده و غیره. قالب دهان با فلنج روی سر اکسترودر به وسیله ابزاری مونتاژ می شود. از یک فلنج، و حلقه گرمایش، صفحه گرمایش، منبع تغذیه و ترموکوپل متصل هستند. قالب شکل دهنده و مخزن آب خنک کننده با پیچ به میز شکل دهی ثابت می شود و لوله آب و لوله گاز وصل می شود.

ساختار اصلی قالب اکستروژن به طور کلی به عنوان ساختاری از قالب های متعدد روی هم چیده شده و مونتاژ شده طراحی می شود. بنابراین، کانال جریان کل قالب با اتصال یکی از کانال های جریان در هر قطعه از قالب، جلو و عقب تشکیل می شود. صفحه ورق با پین و پیچ و مهره قرار گرفته و محکم می شود تا قالب اکستروژن یکپارچه تشکیل شود. وضعیت اصلی این است: بخش جریان ثابت قالب اکستروژن اغلب از یک صفحه سوراخ دار و نیمه جلوی گردن تشکیل شده است و نیمه جلویی و نیمه دوم گردن نیز به صورت دو قالب طراحی شده اند، گردن و گردن. صفحه انتقال گردن همچنین می توان از صفحه متخلخل استفاده نکرد، بلکه نیمه جلوی کانال جریان گردن را به صورت یک کانال جریان استوانه ای برای تثبیت جریان طراحی کرد.

بخش تقسیم قالب اکستروژن از نیمه دوم گردن شروع می شود و شامل مخروط شکاف، صفحه براکت تقسیم شده و صفحه جمع شدگی است. صفحه انقباض را می توان نه به یک قالب واحد، بلکه همراه با صفحه پیش ساخته - یک قالب تقسیم کرد.

بخش شکل دهی قالب اکستروژن شامل قالب های زیر است: صفحه حفره (همچنین به عنوان صفحه پیش ساخته نیز شناخته می شود)، قالب دهان (همچنین به عنوان صفحه شکل دهنده نیز شناخته می شود) و هسته (همچنین به عنوان هسته قالب نیز شناخته می شود). برای قالب‌های ساده‌تر پروفیل، صفحه از پیش ساخته شده با قالب دهانی در یک قالب ترکیب می‌شود.

1. نکات کلیدی طراحی مقطعی محصول

نکته کلیدی در طراحی محصول پروفیل پلاستیکی پی وی سی این است که ضخامت و شکل هر بخش باید به طور متقارن توزیع شود، به طوری که جریان مواد در سر دستگاه متعادل باشد، خنک‌کاری یکنواخت باشد و فشار متمایل به متعادل باشد. به طور کلی، حداکثر ضخامت دیوار و حداقل ضخامت دیواره یک بخش متفاوت است

&آن;50% مناسب است. اگر قسمتی از دنده بسته باشد، ضخامت دنده باید 20 درصد نازکتر از ضخامت دیواره باشد. به منظور جلوگیری از تمرکز تنش در گوشه محصولات پروفیل پلاستیکی پی وی سی، تغییر شکل محصول باید انتقال صاف و صاف باشد، به طور کلی گوشه بیرونی R کمتر از 0.5 میلی متر نیست، گوشه داخلی R کمتر از 0.25 نیست. میلی متر قسمت توخالی محصول نباید خیلی کوچک باشد. شکل مقطع ترجیحاً متقارن است.

2. نوع ساختار و اصل طراحی قالب

قالب قسمت تشکیل دهنده اکسترودر است که عمدتاً از نشیمنگاه گردن، مخروط شنت، صفحه پشتیبانی (همچنین به عنوان براکت شناخته می شود)، قالب هسته، قالب دهان و پیچ تنظیم تشکیل شده است. کانتی قالب اکستروژن پروفیل پلاستیک پی وی سی عمدتا از سه بخش تشکیل شده است: بخش تغذیه یک توسط پایه دستگاه و مخروط توزیع متشکل از بخش تغذیه کانال جریان سر دستگاه، مخروطی است: توزیع مذاب و بخش شکل دهی یک توسط صفحه پشتیبانی و قسمت فشرده سازی قالب دهانی مذاب را تشکیل می دهند. بخش توزیع و شکل دهی، شکل به تدریج به بخش پروفیل پلاستیکی پی وی سی نزدیک می شود، قالب دهانه بخش موازی و قالب هسته بخش موازی سر دستگاه را تشکیل می دهند.

(1) دو نوع ساختار قالب برای پروفیل های پلاستیکی اکسترود شده وجود دارد: سر صفحه و سر ساده. با توجه به روش‌های مختلف پردازش و ساخت سر ماشین، چنگال سر کارآمد به دو دسته یکپارچه ساده و قطعه‌بندی شده (همچنین به عنوان پلکانی شناخته می‌شود) تقسیم می‌شود.

(2) اصل طراحی قالب. اصل طراحی دونده قالب پروفیل پی وی سی این است که بخش دونده باید ساده باشد: نسبت فشرده سازی و طول شکل کافی برای تشکیل یک فشار اکستروژن مشخص وجود دارد: تعادل مقاومت جریان و تقارن جریان شکاف مقطع هر بخش دونده قالب ساختار کانال جریان سر پروفیل پلاستیکی پی وی سی به طور کلی به سه بخش تقسیم می شود: تغذیه، فشرده سازی (همچنین به عنوان بخش انتقال نیز شناخته می شود) و شکل دهی. به طور کلی، طول قسمت تغذیه رانر بلند 1 طول قسمت شکل دهنده است. حدود 5 ~ 2 بار، طول قسمت فشرده سازی حدود 2 تا 3 برابر طول قسمت شکل دهنده است. حداکثر سطح مقطع مقطع تراکم در ناحیه خروجی براکت است. شکل دنده های نگهدارنده براکت. پهن آن به شکل هسته عناب است. نازک ها منشوری بلند هستند. شکل واگرایی در جلوی داربست به این صورت است که از هر طرف با یک زاویه همگرا می شود و شکل بدنه اژدری را تشکیل می دهد.

سرعت جریان مواد مذاب در کانال جریان تغذیه، فشرده سازی و شکل دهی متفاوت است، قسمت تغذیه کوچکترین، قسمت تشکیل دهنده بزرگترین است و قسمت انتقال باید بین این دو باشد و به تدریج در جهت افزایش یابد. اکستروژن. سرعت جریان مذاب با سطح مقطع دونده نسبت معکوس دارد. زبری دونده در سر باید Ra0 باشد. 4~0.8ym، زبری قالب دهانی قسمت کلیشه ای بیشتر از زبری دونده داخلی است که باید Ra0.2~0 باشد. 4 میکرومتر،

هنگامی که بیلت اکسترود شده فقط به قالب صادر می شود، اندازه شکاف نسبت به قالب دهانی افزایش می یابد که به آن انبساط رهاسازی قالب می گویند، یعنی اثر بالاس. این اثر زمانی باید در نظر گرفته شود که سرعت کشش اکستروژن پروفیل پلاستیک پی وی سی کند باشد و در نزدیکی خروجی قالب قالب خنک شود. انبساط قالب رهاسازی قالب خروجی معمولاً با حجم محاسبه می شود و نرخ انبساط آن به طور کلی 1.5 تا 2.5 برابر است و این مقدار با جنبه های مختلف دما، فشار و سرعت مذاب تغییر می کند.

اندازه ضخامت دیوار مورد نیاز برای پروفیل های پلاستیکی پی وی سی از یک طرف به ضخامت دیواره بیلت اکسترود شده مناسب و از طرف دیگر به سرعت کشش و مقدار اکستروژن بستگی دارد. ضخامت دیواره خالی اکستروژن عمدتاً به اندازه شکاف قالب دهانی بستگی دارد و سپس به عملکرد پلاستیک سازی مواد در اکسترودر، فشار اکستروژن، دمای اکستروژن، عملکرد مواد و ارزش انبساط بستگی دارد. اول، نرخ استاندارد انقباض کشش برای ضخامت دیواره ≤2.5٪ است. فاصله بین قالب دهانی و ضخامت محصول گرفته می شود (0.8-0.9)